In Ospel tijdens MOULIN BLUES 2018 interviewden we hem en schreven toen al, dat bij HAMISH ANDERSON “de ingrediënten om een grote te worden, in ruime mate aanwezig zijn…”. We konden het ter plekke zelf vaststellen: het is een sympathieke man, die live met zijn gitaar en stem indruk maakte. Hamish Anderson (°1991) is een blues/rock artiest (gitarist/singer-songwriter) uit Melbourne (AU) die in 2014, o.w.v. de oorsprong van de blues en rock muziek, naar Los Angeles verhuisde. Er is zeker een optreden dat hij nu al op zijn palmares mag schrijven: hij was op 11/10/2014 de laatste artiest die in de House of Blues in Chicago opende voor BB King (°1925†2015).

Hamish debuteerde in 2016 (na enkele EP’s, meerdere singles en een live album) met ‘Trouble’. Zijn singel “Burn” (van de 2014-ep, ‘Restless’) werd in 2015, tijdens de uitreiking van de Independent Music Awards, gekozen als “Best Blues Song” en werd in de geschreven pers omscheven als de “Future of Blues Music”. Producer Jim Scott (Tom Petty, The Tedeschi Trucks Band, Wilco…) werkte bij zijn debuut met Hamish samen. Hij was ook de producer van zijn tweede album ‘Out Of My Head’ (2019).

Op zijn nieuwe album, ‘ELECTRIC’ staan 12 originele nummers. De productietaken tijdens de opnames in East West, Los Angeles (CA), deelde Anderson met David Davis (The War On Drugs, Lauren Ruth Ward, Miguel). David Davis deed de mix en Randy Merrill & Sterling Sound zorgden voor de mastering. Het album opent erg relaxt met de verklaring, “You’re Mine”. De stemming verandert en het tempo c.q. de spanning stijgt op “Late in the Evening (I Make You Mine)” en nog meer op, “Stir Crazy”. Het is vooral Peter Marin die opnieuw vanachter zijn drums stevig het tempo oplegt en die vergelijkingen met ZZ Top opdringt.

Ook op pareltjes als “So Alive” en de rustig smeulende ballade “Brigther Days” laat Anderson zijn unieke stem als songwriter horen, terwijl hij tegelijkertijd een fuzzed eerbetoon brengt aan de ingetogen blues/rocklicks van The Faces, T-Rex en Peter Green-era Fleetwood Mac. Na de korte interludia “Pale Moonlight” met lapsteel gitaar van Matthew Pynn, valt het met nummers als “Steal Away”, “It Ain’t Easy” en “Strangers” op hoe sterk Anderson in zijn nieuwe werk genres en invloeden mixt, om zo alsnog iets van hemzelf te creëren. Als na “Sweet Dreams” het doek valt, is het goed om ook de toetsenist van dienst, Jerry Borgé (piano, orgel, Wurlitzer, mellotron) en Jessy Greene (strings) te vermelden, want zij zijn hier ook co-smaakmakers.

“’ELECTRIC’ is het bewijs van HAMISH ANDERSON’s unieke band met de elektrische gitaar...”

Eric Schuurmans

‘ELECTRIC’: Track list: 01.You’re Mine – 02.Late in the Evening – 03.Stir Crazy – 04.So Alive – 05.Brigther Days – 06.Pale Moonlight (Interlude) – 07.Steal Away – 08.Pain – 09.It Ain’t Easy – 10.Everybody – 11.Strangers – 12.Sweet Dreams | Music/Lyrics by Hamish Anders, w/ or as [noted] - Produced by Hamish Anderson & David Davis | Credits: Hamish Anderson: vocs , guitars / Lauren Stockner: bass / Peter Marin: drums, percussion & Jessy Greene: strings / Jerry Borgé: piano, organ, Wurlitzer, mellotron / Matthew Pynn: lap steel guitar

Discography HAMISH ANDERSON: Electric [2024] | Out of My Head [2019] | “Jam in the Van (Live Session, Quincy, CA, 2017) ” [2017] | Trouble (debut full length album) [2016] |  Live @ the Belly Up [2016] | Restless (ep,6#) [2014] | Hamish Anderson (debut ep,5#) [2013] | (“Single”)